Pisałem tutaj, że decyzja środowiskowa (pełna nazwa decyzji to: decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia) wymagana jest dla planowanych przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko oraz przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko.
Dzisiaj natomiast napiszę o częstym problemie występującym w trakcie postępowań związanych z uzyskaniem decyzji środowiskowej.
Tym problemem jest ustalenie stron postępowania dotyczącego decyzji środowiskowej.
Oczywistym jest, że stroną takiego postępowania będzie osoba zainteresowana wydaniem decyzji (wnioskodawca).
Oczywistym jest również to, że wnioskodawca będzie zainteresowany tym, aby jak najmniejsza ilość osób została uznana za stronę takiego postępowania z uwagi na przysługujące stronom prawa. Strona postępowania dla przykładu ma wgląd w dokumenty, może przedstawiać wnioski i zarzuty co do złożonej dokumentacji i sposobu procedowania, żądać wyjaśnień w kwestiach ewentualnego oddziaływania inwestycji na jej nieruchomość, może wreszcie składać odwołania, czy skargi do organów wyższej instancji i sądów administracyjnych na wydaną decyzję.
Kto będzie zatem stroną takiego postępowania ?
Stroną będzie – zgodnie z orzecznictwem sądów – bez wątpienia bezpośredni sąsiad takiej inwestycji.
Sąsiad bowiem swoje prawo do bycia stroną wywiedzie z prawa własności – w tego typu postępowaniu nazywa się to interesem prawnym.
Co ciekawe i istotne, taka osoba wskazująca swój interes prawny, wbrew częstym twierdzeniom organów, nie ma obowiązku wykazywania, że został on naruszony – wystarczy, że się na niego powoła.
To na organie prowadzącym postępowanie dotyczące decyzji środowiskowej spoczywa obowiązek ustalenia, czy planowana inwestycja będzie oddziaływała negatywnie na nieruchomość sąsiednią.
