Częstymi zapisami w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego są normy, które uniemożliwiają prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na „wykorzystaniu odpadów” – nawet na obszarach, gdzie dopuszczona jest działalność gospodarcza dużych rozmiarów.
Jednakże nie musi to być praktyka prawidłowa.
Pojęcie bowiem „wykorzystania odpadów” interpretowane jest w sposób zróżnicowany przez organy jak i sądy.
Organy wydające decyzje zezwalające na przeprowadzenie określonej inwestycji np. wydające decyzje środowiskowe, czy pozwolenia na budowę uznają często, że jakakolwiek działalność związana z odpadami w obszarze aktywności gospodarczej, gdzie plan wyłącza działalność polegająca na „wykorzystaniu odpadów” nie jest możliwa, dotyczy to w równym stopniu przetwarzania jak i magazynowania odpadów. Uznając niejako pojęcia przetwarzania i magazynowania jako tożsame.
Sądy administracyjne starają się jednak precyzyjniej definiować te terminy, w szczególności, gdy istnieją legalne definicje tych pojęć, czy to w ustawie, czy też w samym planie zagospodarowania przestrzennego.
W jednym z ostatnich wyroków WSA w Poznaniu stanął na stanowisku, iż samo zbieranie odpadów i chwilowe ich magazynowanie w celu uzyskania korzyści finansowej nie może być jeszcze utożsamiane z gospodarczym „wykorzystaniem odpadów”, którego plan miejscowy na określonym obszarze zakazuje. Nie każdy bowiem zebrany odpad jest następnie gospodarczo wykorzystany.
Przyjęcie bowiem odpadów, następnie ich magazynowanie i na końcu przekazywanie innym podmiotom nie musi być interpretowane jako „wykorzystanie odpadów”, którego zabrania plan miejscowy.
W przypadku magazynowania odpadów nie ma elementu ich wykorzystania. Magazynowanie to czasowe przechowywanie odpadów celem ich dalszego odzysku lub unieszkodliwienia, a przedsiębiorca je magazynujący może je magazynować w celu dalszego ich przekazania w celu uzyskania korzyści.
Natomiast gospodarcze wykorzystanie odpadów stanowi, co do zasady, wynik procesu przetwarzania odpadów mający na celu przygotowanie ich do ponownego użycia.
Warto również zaznaczyć, że od magazynowania i wykorzystania odpadów odróżnić należy również składowanie odpadów, które polega na złożeniu ich na składowisku odpadów czyli specjalnie wyznaczonych w tym celu miejscach, w których odpad de facto pozostaje na zawsze.
Przy wydawaniu decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko podstawowym kryterium jej wydania jest spełnienie przesłanki zgodności lokalizacji przedsięwzięcia z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego.
Jednakże z uwagi na to, że plany miejscowe z natury rzeczy w sposób istotny ingerują w prawo własności – ograniczając je – pojęcia w nich użyte winny być interpretowane ściśle (zawężająco), zgodnie z definicjami nadanymi im przez plan miejscowy lub inne pokrewne ustawy.
Dlatego też pojęcia wyżej wskazane – wykorzystanie odpadów, przetwarzanie odpadów, czy też składowanie odpadów – winny być definiowane ściśle.
